Ο Βαγγέλης Λαμπάκης, που ολοκλήρωσε το βράδυ της Κυριακής 8 Οκτωβρίου την πολιτική του διαδρομή στον Δήμο Αλεξανδρούπολης, συμμετείχε για πρώτη φορά στις δημοτικές εκλογές το 2006. Μετά από μία δημιουργική θητεία ως πρόεδρος στον Δικηγορικό Σύλλογο Αλεξανδρούπολης, χαμογελούσε αινιγματικά όταν ο κόσμος τον ρωτούσε αν θα έβαζε υποψηφιότητα για τον Δήμο Αλεξανδρούπολης. Περίμενε τον κατάλληλο χρόνο για να ξεκινήσει τον μαραθώνιο. Δημιούργησε την παράταξη «Πόλη & Πολίτες» πριν 21 χρόνια. Ήρθαν νέα πρόσωπα και κάποια παλιά αποχώρησαν. Ο βασικός πυρήνας όμως των συνεργατών του παραμένει ακλόνητος. Είναι οι άνθρωποι που όπως λέει ο λαός, «πίνουν νερό στο όνομα του».
Στην πρώτη συμμετοχή του στις εκλογές ως επικεφαλής συνδυασμού το 2006 συγκέντρωσε το 17% των ψήφων, ενώ τον Νοέμβριο του 2010 εξελέγη Δήμαρχος Αλεξανδρούπολης στον δεύτερο γύρο με 56%. Το 2014 πέτυχε να εκλεγεί από την πρώτη Κυριακή με 55%.
Η πορεία αυτή ανεκόπη το 2019, όταν έχασε από τον Γιάννη Ζαμπούκη στον δεύτερο γύρο με 5 μονάδες διαφορά.
Κι ενώ όλοι περίμεναν πως θα παρέδιδε την σκυτάλη σε κάποιον από τους συνεργάτες του και θα πήγαινε σπίτι του, ο Βαγγέλης Λαμπάκης παρέμεινε στα έδρανα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, σεβόμενος την ψήφο των συνδημοτών του και δίνοντας νόημα σε αυτό που ονομάζουμε «τοπική δημοκρατία» και «λαϊκή εντολή». Όσο δύσκολο κι αν ήταν για έναν άνθρωπο που ήταν Δήμαρχος επί 9 χρόνια να έχει απέναντι του τους γνωστούς ασεβείς, διάττοντες αστέρες και μαθητευόμενους μάγους της πολιτικής, υπομένοντας διαρκείς επιθέσεις και προσβολές, υπήρξε ακλόνητος επί 4 χρόνια, καταφέρνοντας να ενώσει σχεδόν όλη την αντιπολίτευση απέναντι στον κοινό στόχο της υπεράσπισης των συμφερόντων του Δήμου και των δημοτών της Αλεξανδρούπολης από μία άπειρη και εν πολλοίς επικίνδυνη δημοτική αρχή.
Αυτό άλλωστε είναι κάτι που αναγνωρίζουν ακόμη και οι πολιτικοί του αντίπαλοι, τουλάχιστον εκείνοι που έχουν πολιτική σκέψη: Ο Βαγγέλης Λαμπάκης ήταν και είναι ένα σημαντικό πολιτικό κεφάλαιο για την τοπική αυτοδιοίκηση. Έδωσε μάχες μέσα και έξω από το δημοτικό συμβούλιο, υπήρξε ακούραστος μπροστάρης στον αγώνα κατά των χρυσωρυχείων, έκανε παρεμβάσεις που δεν είχαν στόχο να είναι πάντα αρεστός σε όλους, αλλά μόνο χρήσιμος, ενώ οι επισκέψεις στα υπουργεία στην Αθήνα για θέματα του Δήμου ήταν σχεδόν στην εβδομαδιαία ατζέντα. Δεν αρνήθηκε ποτέ την κομματική του ταυτότητα, συνεργάστηκε όμως με όλους τους πρωθυπουργούς και όλα τα κόμματα, δίχως να φοβηθεί και τις συγκρούσεις. Όμως, οι περισσότερες συγκρούσεις του Βαγγέλη Λαμπάκη ήταν συγκρούσεις ουσίας και όχι άναρθρες κραυγές για το θεαθήναι. Το πολιτικό του εκτόπισμα είναι αδιαμφισβήτητο, κάτι που άλλωστε φάνηκε από το γεγονός ότι και σε αυτή την δύσκολη εκλογική αναμέτρηση κατάφερε να συγκεντρώσει ένα αξιοπρεπές ποσοστό και να αποχωρήσει με το κεφάλι ψηλά.
Είχε την επιθυμία να εκλεγεί Δήμαρχος της Αλεξανδρούπολης για ακόμη μία φορά για να κλείσει τον κύκλο του στην αυτοδιοίκηση με τον τρόπο που είχε ο ίδιος οραματιστεί. Η επιθυμία του αυτή έμελλε να μείνει επιθυμία. Είναι όμως βέβαιο πως η απουσία του από την τοπική αυτοδιοίκηση θα αφορά μόνο την φυσική του υπόσταση. Η ψυχή και το μυαλό του θα είναι για πολύ καιρό ακόμη εστιασμένα στον Δήμο Αλεξανδρούπολης, τον τόπο που τόσο αγάπησε αλλά και που τόσο αγαπήθηκε.
Πηγή: evrosonline.gr