Η θαυματουργή εικόνα της Αγίας Μαρίνας Μαΐστρου συνδέεται με τη νεότερη θρησκευτική ιστορία της ευρύτερης περιοχής της Αίνου, στην Ανατολική Θράκη.
Η εικόνα ανήκε στην Ειρήνη Αμπατζή, κάτοικο του εγκαταλειμμένου Μαΐστρου, που μαζί με τα τρία παιδιά της και τα λιγοστά υπάρχοντά της μετέφερε και την εικόνα, η οποία της είχε δοθεί ως προίκα από τη μητέρα της.
Σύμφωνα με την οικογενειακή παράδοση, η εικόνα αγιογραφήθηκε στο Άγιο Όρος και ο καλόγερος που τη ζωγράφισε, μετά από κάθε πινελιά που έβαζε, έκανε παράκληση στην Παναγία.
Τα πρώτα θαύματα καταγράφηκαν το 1911. Στην αρχή η εικόνα «δάκρυζε» πριν από κάθε δυσάρεστο γεγονός για τον ελληνισμό. Μάλιστα το «υγρό» αυτό είχε θεραπευτικές ιδιότητες, οπότε πολλοί πιστοί έσπευδαν να πάρουν από αυτό, μόλις αυτό εμφανιζόταν πάνω στο σώμα της εικόνας. Στη συνέχεια καταγράφηκαν πολλά θαύματα, αφού πολλοί πιστοί, χριστιανοί και μουσουλμάνοι κατέφευγαν στο σπίτι της αείμνηστης Ειρήνης ζητώντας τη βοήθειά της Αγίας.
Ακολουθούν χρόνια δύσκολα, με μετακινήσεις πληθυσμών, στερήσεις και κακουχίες, με αποκορύφωμα την προσφυγιά του 1922, τότε που οι κάτοικοι του παλαιού χωριού εγκαθίστανται στην σημερινή τοποθεσία.
Για τους κατοίκους η θαυματουργή εικόνα της Αγ. Μαρίνας αποτελούσε μία σύνδεση της με την εγκαταλειμμένη τους πατρίδα και το παρελθόν τους. Και φυσικά, αποτελούσε απόδειξη της πίστης χριστιανών και μουσουλμάνων στη χάρη της Αγίας. Πολλές οικογένειες συνέχισαν να πηγαίνουν τους ασθενείς τους, για θεραπεία, κυρίως ψυχικά ασθενείς βαριάς μορφής, σχιζοφρενείς ή και «δαιμονισμένους», ελπίζοντας σε ένα ακόμη θαύμα, από τα πολλά θαύματα που άκουγαν ότι γινόταν. Η συμβολή της Ειρήνης ήταν μεγάλη, αφού παρείχε στέγη σε όσους έσπευδαν από μακρινές περιοχές, για να προσευχηθούν στην Αγία, ακόμη και πλέον των 40 ημερών.
Από τα πρώτα χρόνια της προσφυγιάς, δηλαδή από το 1923 και μετά, κάτοικοι της Αλεξανδρούπολης αρχικά αλλά και από πολλά σημεία του Έβρου αργότερα, κατέφθαναν την εορτή της Αγίας Μαρίνας στο Μαΐστρο, για να προσκυνήσουν τη θαυματουργή εικόνα.
Έτσι, σταδιακά στον πλατανότοπο του Μαΐστρου άρχισε να διαμορφώνεται ένα πανηγύρι, με πλήθος κόσμου, που συνδύαζαν το προσκύνημα στη θαυματουργή εικόνα στο σπίτι της Ειρήνης, με ημερήσια εκδρομή.
Την παραμονή της εορτής πιστοί πηγαίνουν στο ναό προς τιμήν της ζώα ως τάματα, δηλαδή δωρεές προβάτων, αρνιών που κάνουν κάτοικοι προς την Αγία Μαρίνα. Στο τέλος της λειτουργίας ακολουθεί η δημοπρασία των ζώων δηλαδή όποιος θα προσφέρει τα περισσότερα θα κρατήσει και τα ζώα.
Το πανηγύρι συνεχίζεται μέχρι σήμερα και συνεχώς μεγαλώνει η φήμη του. Κανείς όμως δεν ξεχνά πως η κινητήριος δύναμη για τη μεγάλη προσέλευση είναι η πίστη στη θαυματουργή εικόνα της Αγίας Μαρίνας Μαΐστρου.
Πηγή: e-evros.gr