Συνέντευξη στο Gatzoli.gr παραχώρησε ο κ. Τσολακίδης Βασίλειος, Διπλ. Βιοαρχιτεκτονας μηχανικός, πρ. πρόεδρος Κέντρου Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΚΑΠΕ), υποψήφιος βουλευτής Έβρου ΣΥΡΙΖΑ
Στη συνέντευξή του κ. Τσολακίδης μιλάει για την ανάγκη της Χώρας να στραφεί στην καθαρή ενέργεια και κυρίως με την άμεση αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και την επιχειρηματική στροφή στις πράσινες μορφές ενέργειας αφού όπως τονίζει και ο ίδιος …
Ακολουθεί η συνέντευξη:
“Κύριε Τσολακίδη πολλοί είναι αυτοί που αμφιβάλλουν ότι μπορούμε ν αντιμετωπίσουμε την κλιματική αλλαγή στην Ελλάδα ποια είναι η άποψη σας;”
“Πιστεύω ότι τα συμφέροντα της χώρας μας ταυτίζονται απόλυτα με τις ανάγκες αντιμετώπισης της κλιματικής κρίσης.
Υποστηρίζω με παραδείγματα ότι αυτά εξυπηρετούνται καλύτερα από έναν ταχύρρυθμο πράσινο ενεργειακό μετασχηματισμό.
Αυτός μπορεί να είναι αυτοχρηματοδοτούμενος, λόγω περιορισμού των εισαγόμενων, ρυπογόνων και ακριβών καυσίμων.
Έτσι θα δημιουργηθεί μια τεράστια εγχώρια υπεραξία μέσω της πράσινης οικονομίας και των χιλιάδων καλά αμειβόμενων νέων θέσεων εργασίας.
Πιστεύω ότι τώρα είναι η ώρα να την εξειδικεύσουμε αυτή την πορεία φιλόδοξα και ρεαλιστικά.
Να αναλάβουμε στοχευμένες δράσεις κινητοποίησης των παραγωγικών δυνάμεων, των πολιτών, της νεολαίας, όπως γίνεται σήμερα εδώ.”
“Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν είπε κάποτε: «Τα προβλήματα δεν μπορούν να λυθούν ποτέ, χρησιμοποιώντας την ίδια νοοτροπία με την οποία δημιουργήθηκαν»
Η κλιματική κρίση είναι αδιαμφισβήτητη.
Καθώς και ότι είναι άμεσα συνδεδεμένη με την χρήση των ενεργειακών πόρων.
Πόσο όμως και πως μας αφορά; Έχετε δίκιο
συχνά ακούγεται ο ισχυρισμός: «ως μικρή χώρα με πληθυσμό μόλις το 1/1000 της ανθρωπότητας δεν μπορούμε να σώσουμε το κλίμα »
Κρατήστε όμως ορισμένα στοιχεία:
Πριν την κρίση η ενέργεια απορροφούσε ήδη το 14% του εθνικού εισοδήματος, ενώ ο μ.ό. ΕΕ ήταν 11%
ο 2022 το ενεργειακό κόστος για την εθνική οικονομία αυξήθηκε εκρηκτικά κατά 20 δις ευρώ,
αύξηση που αντιστοιχεί σε 5.000 ευρώ ανά νοικοκυριό, δηλαδή 8 φορές ο ΕΝΦΙΑ.
Αυτά και μόνο τα στοιχεία αποδεικνύουν ότι και χωρίς την κλιματική κρίση, το ενεργειακό την σημαντικότερη οικονομική πρόκληση για τις επόμενες γενεές.”
Ας δούμε όμως την γενική εικόνα πως δημιουργήθηκε όλη αυτή η απειλή και τι θέση έχει μέσα σ αυτήν ο Άνθρωπος;
“Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή: Ο άνθρωπος απειλεί την υδρόγειο με την δραστηριότητα του.
Η έπαρση όμως του ανθρώπου, ότι έχει τη δύναμη να τα βάλει με τη φύση, συνιστά ύβρη, που προκαλεί την φύση να αντεπιτεθεί και να καταστρέψει την ζωή του ίδιου του ανθρώπου. Η Υδρόγειος αντίθετα θα αντέξει την κλιματική αλλαγή και θα συνεχίσει να υπάρχει, αλλά χωρίς εμάς.
Τα τελευταία δύο χρόνια η «ύβρης» αυτή προκαλεί μια πρωτόγνωρη παγκόσμια ενεργειακή κρίση, ταυτόχρονα με τις γενικευμένες γεωπολιτικές εντάσεις, που εκφράζονται προς το παρόν με το δράμα του πολέμου της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας.
Ενεργειακή κρίση, κλιματική κρίση και πόλεμος – τρία «συγκοινωνούντα» γεγονότα», που έχουν κοινό παρονομαστή την εξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα όλης της ανθρωπότητας, της ΕΕ και της χώρας μας.
Η κλιματική αλλαγή γεννά επισιτιστικές κρίσεις και μαζική φτωχοποίηση σε πολλές περιοχές της υδρογείου, πυροδοτεί αναπόφευκτες συγκρούσεις και πολέμους διανομής, όχι μόνο για αυτά τα ίδια τα καύσιμα, αλλά και για τη γη, για το νερό και για τα τρόφιμα.
Σε αυτό το διεθνές περιβάλλον, η διατήρηση του υφιστάμενου ενεργειακού αποτυπώματος της χώρας μας, ισοδυναμεί με αυτοκτονία.
Και τούτο διότι, ακόμη και αν δεν υπήρχε η υπέρτατη ανάγκη προστασίας του κλίματος, το ενεργειακό αποτύπωμα της χώρας θα χρειάζονταν την πράσινη μετάβαση επειγόντως και για εθνικούς και για οικονομικούς λόγους, όπως θα δούμε παρακάτω.”
Αναφερθήκατε στην χώρα μας πια είναι η κατάστασή της σήμερα ενεργειακά πια είναι τα χαρακτηριστικά της;
“Το ετήσιο ενεργειακό αποτύπωμα της Ελλάδας ανέρχεται σε 24 Μtoe σε πρωτογενή μορφή, η σε 18 Μtoe στην Ακαθάριστη Τελική Κατανάλωση,
Άλλα βασικά Χαρακτηριστικά της είναι η
υπερβολική εξάρτηση από εισαγωγές 78% εισαγόμενα, (ρυπογόνα, ακριβά ορυκτά καύσιμα)ο
και μόλις 22% εγχώριες πηγές (3% Λιγνίτη 19% ΑΠΕ)
χαμηλός εξηλεκτρισμός της οικονομίας, μόλις ¼ χρησιμοποιεί ηλεκτρική ενέργεια, ενώ ¾ ορυκτά καύσιμα.
… Είμαστε σπάταλοι ενεργειακά καθώς η ενεργειακή ένταση της ελληνικής οικονομίας ανέρχεται σε 126 toe -τόνους ισοδύναμου πετρελαίου ανά 1.000.000 $ , +74% ισχυρότερη ενεργειακή ένταση από τον ΕΕ μ.ο.73 toe/Μ$
δηλαδή όλα τα προϊόντα μας αντιμετωπίζουν τεράστιο ανταγωνιστικό μειονέκτημα,
γεγονός που συνεπάγεται
υπερβολικό κόστος για την εθνική οικονομία πάνω από 25 δις ευρώ (πριν την κρίση- 45 δις σήμερα )
που αντιστοιχούσε στο 14% του ΑΕΠ /24% το 2022 (σχεδόν διπλάσιο της Γερμανίας που ήταν μόλις 8% του ΑΕΠ/12% το 2022 )
από τα οποία 25 δις
8 δις ευρώ συνάλλαγμα για εισαγωγές (5% του ΑΕΠ)
7 δις εγχώρια προστιθέμενη αξία , από τα οποία 5 δις ευρώ χρηματοοικονομικές υπηρεσίες, αποσβέσεις και κυρίως (υπερ) κέρδη των ενεργειακών επιχειρήσεων,
και μόλις <2 δις συνολικές αμοιβές απασχολουμένων στον ενεργειακό τομέα.
… 10 δις ενεργειακή φορολογία (Δασμοί, Φόροι, Τέλη, ΕΦΚ, ΦΠΑ, ΥΚΟ, τέλος ΑΠΕ, Τέλος άνθρακα κ.λπ.)΄”
Αυτό που μας λέτε δηλαδή είναι ότι η Ελλάδα βρίσκεται πολύ πίσω στο θέμα της καθαρής ενέργειας;
Σαν γενικό συμπέρασμα θα σας έλεγα ότι
η Ενέργεια της χώρας είναι ρυπογόνα,
απειλή για την φύση και τους κατοίκους,
τροχοπέδη για την εθνική οικονομία,
πηγή συναλλαγματικής αιμορραγίας, εθνικής εξάρτησης και εκβιασμών.”
Με τι αποτελέσματα τελικά για την Ελλάδα και μπορεί να γίνει για να αντιστραφεί το κλίμα;
“Είναι προφανές ότι όλο αυτό το πλαίσιο επηρεάζει δυσμενώς όχι μόνο την ευημερία των πολιτών, αλλά κλονίζει και τα θεμέλια της ελληνική επιχειρηματικότητας.
Για αυτό το λόγο, ιδίως η μεταποιητική βιομηχανία που έχει μεγάλη ενεργειακή εξάρτηση, πρέπει να επενδύσει γρήγορα στην ενεργειακή εξοικονόμηση και αποδοτικότητα, για να μειωθεί η ενεργειακή ένταση της οικονομίας, δηλ. η αναλογία μεταξύ της ακαθάριστης πρωτογενούς κατανάλωσης ενέργειας και του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕΠ). Αυτό βέβαια μπορεί να επιτευχθεί και με άλλο τρόπο, όπως έγινε αναγκαστικά στην Ελλάδα μέσω της αποβιομηχάνισης, δλδ με την μετανάστευση από τη μεταποίηση στον τομέα των υπηρεσιών και όπως φαίνεται συνεχίζεται και σήμερα , αφού οι ελληνικές επιχειρήσεις δεν αντέχουν στον διεθνή ανταγωνισμό με 70% μεγαλύτερη ενεργειακή ένταση σε σχέση με το ευρωπαϊκό μ.ό. Αυτή είναι και η βασική αιτία της δραματικής επιδείνωσης του ισοζυγίου εισαγωγών /εξαγωγών.
Σε πρόσφατη έκθεση του ελεγκτικού συνεδρίου της ΕΕ για την ενεργειακή αποδοτικότητα των επιχειρήσεων σε κάθε χώρα ξεχωριστά διαπιστώνουμε ότι η Ελλάδα μαζί με την Ρουμανία δεν διαθέτουν καθόλου κονδύλια, ούτε προγράμματα για την ενεργειακή αποδοτικότητα των επιχειρήσεων τους.
Ενεργειακή αποδοτικότητα των επιχειρήσεων ως μέρος του στόχου της ΕΕ για την επίτευξη κλιματικής ουδετερότητας έως το 2050, παίζει πρωτεύοντα ρόλο. Για αυτό το λόγο αν και ο ευρωπαϊκός μ.ό είναι ο καλύτερος στον κόσμο, αυτός ο στόχος αντικατοπτρίζεται στην ευρωπαϊκή πράσινη Συμφωνία της Επιτροπής. Γίνεται έτσι δε προφανές ότι αν η Ελλάδα δεν προβεί σε άμεσα και έντονα μέτρα βελτίωσης της ενεργειακής αποδοτικότητας, θα αποκλίνει ακόμη περισσότερο η ενεργειακή ένταση από το ευρωπαϊκό μ.ό και συνεπώς και η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων μας. “
Εντάξει επιστρέφουμε πάλι στο ερώτημα τι μπορούμε να κάνουμε η μάλλον τι πρέπει να κάνουμε;
“…. Χρειαζόμαστε μια πράσινη, κλιματική στρατηγική απεξάρτησης από τα εισαγόμενα και ρυπογόνα καύσιμα.
Με ποιο τρόπο;;
Πρώτον με τον περιορισμό της ενεργειακής έντασης, την αύξηση της αποδοτικότητας, με δράσεις και μέτρα εξοικονόμησης και αντιμετώπισης της σπατάλης, όπου τα περιθώρια εκτιμώνται σε πάνω από 50%, δηλαδή >12 δις Ευρώ η >6% του ΑΕΠ/χρόνο.
Δεύτερον: με την στροφή προς τις εγχώριες πηγές, το δυνατόν δε αποκλειστικά με την ταχύτερη διείσδυση των ΑΠΕ στο ενεργειακό μίγμα της χώρας
Οι ΑΠΕ συνιστούν ήδη ανταγωνιστικές τεχνολογίες προς τα ορυκτά καύσιμα, οικονομικά βιώσιμες και επενδυτικά όλο και περισσότερο προσιτές ακόμα και για τους απλούς καταναλωτές.
Ξέρετε το υπερβολικό ενεργειακό κόστος σήμερα εκτινάχθηκε όχι λόγω των ΑΠΕ, αλλά ακριβώς λόγω της περιορισμένης ανάπτυξη τους. Για παράδειγμα, μόνο το πρόσθετο ενεργειακό κόστος που πλήρωσε η εθνική οικονομία το 2022 θα επαρκούσε για την χρηματοδότηση του συνόλου των ΑΠΕ έως το 2030.
Τρίτον ήρθε η ώρα για μεταρρύθμιση της ενεργειακής φορολογίας
τόσο για τα έσοδα όσο και για την διάθεση τους, χρειαζόμαστε δηλαδή μια ποιο ορθολογική και ήπια ενεργειακή φορολογία που θα καθιστά ελκυστικότερες τις εγχώριες ΑΠΕ έναντι των εισαγόμενων ορυκτών καυσίμων.”
Άρα λοιπόν θα μπορούσε μέσα σ αυτό το περιβάλλον και ο τόπο σας ο Έβρος να κερδίσει από αυτήν την Αλλαγή;
”Είναι προφανές ότι τα συμφέροντα της χώρας μας αλλά και γιατί όχι και του Έβρου ταυτίζονται απόλυτα με τις ανάγκες αντιμετώπισης της κλιματικής κρίσης και εξυπηρετούνται καλύτερα από έναν ταχύρρυθμο πράσινο ενεργειακό μετασχηματισμό, που θα είναι αυτό-χρηματοδοτούμενος, μέσου της ισχυρής βελτίωσης του εμπορικού ισοζυγίου λόγω περιορισμού των εισαγόμενων, ρυπογόνων και ακριβών καυσίμων, και θα δημιουργεί έτσι μια τεράστια εγχώρια υπεραξία μέσω της πράσινης οικονομίας και των χιλιάδων καλά αμειβόμενων νέων θέσεων εργασίας.
Τώρα είναι η ώρα να την εξειδικεύσουμε αυτή την πορεία φιλόδοξα και ρεαλιστικά. Να αναλάβουμε στοχευμένες δράσεις κινητοποίησης των παραγωγικών δυνάμεων, των πολιτών, της νεολαίας, όπως γίνεται σήμερα εδώ.”