Ο κος Σωκράτης Γρηγορόπουλος, μέλος της Οικολογικής Ομάδας Ροδόπης, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Υγροτόπων, μίλησε σήμερα Τετάρτη στην ΕΡΤ Κομοτηνής για την κατάσταση των υγροτόπων της χώρας και ειδικά της λίμνης Βιστωνίδας:
“Ο παγκόσμιος κίνδυνος για τον πλανήτη μας είναι ένας, είναι ο άνθρωπος” ανέφερε σημειώνοντας ότι δεν έχει αξιολογήσει σωστά αυτά που θα έπρεπε. Παράλληλα, σημείωσε ότι οι δυσκολίες λόγω της οικονομικής κρίσης και της πανδημίας δεν βοηθούν τη συζήτηση για το περιβάλλον. «Δυστυχώς πάντα βρίσκουμε μια δικαιολογία για να βάλουμε το περιβάλλον σε δεύτερη μοίρα, ενώ θα έπρεπε να είναι το αντίθετο» δήλωσε ο κος Γρηγορόπουλος και ανέφερε ως παράδειγμα τους υγροτόπους, που παγκοσμίως χάνονται τρεις φορές γρηγορότερα από ό,τι τα δάση.
Στα τελευταία 50 χρόνια, από τη δεκαετία του ’70 μέχρι σήμερα, σύμφωνα με το μέλος της Οικολογικής Ομάδας Ροδόπης, έχει χαθεί παγκόσμια το 35% των υγροτόπων και στους τρεις τελευταίους αιώνες έχει εξαφανιστεί το 85% των ειδών που ζούσαν στους υγροτόπους.
«Είναι πραγματικά στοιχεία και ταυτοχρόνως τρομακτικά» δήλωσε ο κος Γρηγορόπουλος σημειώνοντας πως: «Αν εξαφανιστούν οι υγρότοποι, κινδυνεύει ο άνθρωπος». Προέτρεψε μάλιστα να «σκεφτούμε ότι όχι μόνο ο πλανήτης θα έχει σοβαρές επιπτώσεις στη βιοποικιλότητα, στις εκπομπές του διοξειδίου του άνθρακα, του μεθανίου κ.α. , ότι θα χαθούν πάρα πολλά είδη τα οποία είναι ωφέλιμα στη διατροφική αλυσίδα, αλλά και για τον ίδιο τον άνθρωπο οι συνέπειες θα είναι δυσμενείς».
Σημείωσε δε πως από την πρώτη στιγμή ο άνθρωπος κατάλαβε την αξία του νερού γι’ αυτό και δημιούργησε πολύ κοντά σε αυτό τους πρώτους του οικισμούς. «Φτάσαμε στην αστικοποίηση, στην πίεση την ανθρώπινη για επιπλέον χώρους και έτσι ακόμη και στην Ελλάδα επιλέξαμε την αποξήρανση της λίμνης Κοπαϊδας, της λίμνης Κάρλας και μετά από 50 χρόνια καταλάβαμε ότι δεν είχαν απόδοση αυτά τα χωράφια γιατί απλούστατα ο προορισμός των περιοχών αυτών δεν ήταν για να λειτουργήσουν ως χωράφια».
Μιλώντας για τους κινδύνους που ελλοχεύουν στη Λίμνη Βιστωνίδα στάθηκε στις πιέσεις που υφίσταται με αποτέλεσμα την υποβάθμισή της. «Η Λίμνη Βιστωνίδα ανήκει σε δύο ΠΕ, της Ροδόπη και της Ξάνθης, είναι δυνατόν ένας ενιαίος υγρότοπος να είναι χωρισμένος στη μέση;» αναρωτήθηκε σημειώνοντας πως αυτό δείχνει την αντίληψη που έχει ο άνθρωπος για το περιβάλλον: «Υπερ-άντληση, ρίψη αποβλήτων, λαθροτομία, λαθροθηρία κ.α.» είπε σημειώνοντας πως «είναι κοινό μυστικό πια ότι ο άνθρωπος θεωρεί ότι οι υγρότοποι είναι για να εξυπηρετούν τις ανάγκες των ανθρώπων. Όμως δεν είναι έτσι. Οι υγρότοποι έχουν το δικό τους ρόλο σε αυτό που λέγεται λειτουργία του πλανήτη».
Τέλος, σημείωσε πως: «Δεν μπορούμε να τους αντιμετωπίζουμε ως κάτι που υπάρχει μόνο για να μας εξυπηρετεί. Το σημαντικό είναι ότι θα πρέπει να καταλάβουμε όλοι ότι το περιβάλλον έχει τη δική του αυταξία, δεν του δίνουμε εμείς αξία επειδή θελήσαμε εμείς οι μεγαλόψυχοι να του δώσουμε αξία. Έχει από μόνο του αξία», για να καταλήξει λέγοντας ότι ο σεβασμός μας προς αυτό θα δώσει λύση εξασφαλίζοντας «ένα υγιές περιβάλλον και άρα μια υγιή συνθήκη ζωής για τον ίδιο τον άνθρωπο».