του Βαγγέλη Περρή
Μία επιχείρηση πάει για κλείσιμο. Κανονικά, με το άκουσμα της είδησης, θα έπρεπε να πάρουν μπρος οι μηχανές του ΣυΡιζΑ. Οι βουλευτές του να καταγγείλουν την εργοδοσία που «υπολογίζει μόνο το κέρδος», οι κομματικές οργανώσεις να καλέσουν τον λαό σε πορεία συμπαράστασης «στους εργαζόμενους που θα μείνουν στο δρόμο», να γραφτούν άρθρα ή να αναρτηθούν στα social συγκινητικές περιγραφές για τις μανούλες που «δεν θα έχουν να δώσουν γάλα στα παιδιά τους ενώ γύρω λυσσομανά ο βοριάς».
Επειδή το λουκέτο αφορά στην «Αυγή», δεν θα γίνει τίποτε από αυτά. Ο ΣυΡιζΑ μετρά έσοδα και έξοδα, το ταμείον είναι μείον και συμπεριφέρεται σαν τους επιχειρηματίες που χαρακτήριζε «άκαρδους και ανάλγητους». Κατεβάζει τα ρολά. Επί τη ευκαιρία βγάζει μία ανακοίνωση-μνημείο «υγιούς επιχειρηματικότητας»: «Εμείς δεν θα πάρουμε χρήμα στην υγειά των κορόιδων. Ούτε θα πάρουμε θαλασσοδάνεια, ούτε θα φεσώσουμε τον ελληνικό λαό». Ωραίες κουβέντες, σταράτες, ειλικρινείς που πείθουν τα χρυσόψαρα.
Βρέχει χρήμα
Η ηρωική δέσμευση του ΣυΡιζΑ «εμείς δεν θα πάρουμε θαλασσοδάνεια», θα είχε αξία αν δεν υπήρχε το σωτήριο έτος 2009. Εκείνη τη χρονιά, η Εθνική Τράπεζα χορήγησε στην «Αυγή» δάνειο 1.500.000 ευρώ, με μία περίεργη και εντελώς άυλη εγγύηση: Την ιστορικότητα της εφημερίδας! Τα χρήματα μπήκαν στον πίθο των Δαναΐδων, τροφοδότησαν την αρθρογραφία κατά της Ευρώπης αλλά δεν έφτασαν, σε αυτά προστέθηκαν οι ενισχύσεις από τα προγράμματα της απεχθούς Ευρωπαϊκής Ένωσης, δυστυχώς πάλι ο λογαριασμός δεν έβγαινε. «Εμάς μας στηρίζει ο λαός, ούτε τα διαπλεκόμενα, ούτε οι offshore», φώναζε ο αναψοκοκκινισμένος σ. Τσίπρας από τη Θράκη, «δεν θα αφήσω να μας κυβερνήσει η δυναστεία των offshore», συμπλήρωνε έξαλλος από το Χουδέτσι της Κρήτης.
Η εξωχώρια νομική οντότητα Atlas Cyprus International Trust δεν τρόμαξε από τους λεονταρισμούς του σ. Προέδρου του ΣυΡιζΑ και μια ωραία νύχτα γίνεται μέτοχος της εφημερίδας του! Οι ανώνυμοι, αλλά μάλλον γνωστοί ιδιοκτήτες της offshore, συνεπαρμένοι από την τεράστια επιχειρηματική ευκαιρία που δημιουργούν οι πωλήσεις περίπου 1000 φύλλων (κυρίως σε υπουργεία και δημόσιες υπηρεσίες), αγοράζουν-σύμφωνα με ανακοίνωση της ίδιας της «Αυγής»- « 16.500 μετοχές ονομαστικής αξίας 3 ευρώ έκαστη. Η εταιρεία αυτή ουδεμία σχέση έχει με την ΕΤΕ, με το δάνειο των 900.000 ή με την εγγύηση. Αυτό είναι όλο».
Η ΕΤΕ είναι η Εθνική Τράπεζα. Μαζί με τις άλλες συστημικές τράπεζες, το 2013 δίνουν στην αντιπολιτευόμενη «Αυγή» 118.523 ευρώ για διαφήμιση. Το 2015 που ο ΣυΡιζΑ αναλαμβάνει την διακυβέρνηση της χώρας ώστε να φέρει την Σεισάχθεια, το ποσό που εν μέσω λιτού βίου οι τράπεζες εκταμιεύουν προκειμένου να διαφημιστούν στην «Αυγή», υπερτετραπλασιάζεται και ανεβαίνει στα 489.724 ευρώ, κοντά στο μισό εκατομμύριο. Το μόνο μέγεθος που παραμένει σταθερό είναι η κυκλοφορία. Καθημερινά ξεφυλλίζονται περίπου 1000 αντίτυπα με διαφήμιση τραπεζών στις εσωτερικές σελίδες. Στο εξώφυλλο μπαίνει ο τίτλος «Κανένα Σπίτι στα Χέρια Τραπεζίτη».
Ιστορία στη πρώτη σελίδα
Η αλήθεια είναι ότι τα πρωτοσέλιδα της «Αυγής» δεν βοηθούν στην αξιοπιστία της. «Η Αριστερά έρχεται, το μνημόνιο φεύγει», κορδώνεται τον Σεπτέμβριο του 2014. «Αφορολόγητο 12.000. Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ», πανηγυρίζει τον Απρίλιο του 2015. «Αυτή η κυβέρνηση δεν θα ψηφίσει νέο μνημόνιο», επανέρχεται τον Ιούνιο του 2015. «Μνημόνιο; Forget it» χλευάζει τους δανειστές τον Αύγουστο του 2015. Τα πύρινα άρθρα των εσωτερικών σελίδων επιχειρηματολογούν υπέρ του Forget it-Grexit: «Μέσω της χρηματοδοτικής ασφυξίας , επιχειρούν να θέσουν την ελληνική κυβέρνηση προ του αδυσώπητου διλήμματος «Τρίτο μνημόνιο ή Grexit;» Το ζήτημα είναι βαθιά πολιτικό. Οι κυρίαρχες δυνάμεις της ευρωπαϊκής συντήρησης θέλουν να συντρίψουν πολιτικά τον Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ για να δολοφονήσουν εν τη γενέσει του ένα εναλλακτικό πολιτικό παράδειγμα με πανευρωπαϊκή ακτινοβολία. Χτυπάνε τον ΣΥΡΙΖΑ για να τελειώσουν με το Podemos και το Sinn Fein. Ωστόσο, αν τα πράγματα φτάσουν στο έσχατο σημείο, και το δίλημμα είναι «Τρίτο Μνημόνιο ή Grexit», η απάντηση μια κυβέρνησης κοινωνικής σωτηρίας επουδενί μπορεί να είναι «Τρίτο Μνημόνιο».
Μετά από λίγους μήνες, η εφημερίδα της Συνεπούς Αριστεράς κυκλοφορεί την κυριακάτικη έκδοση της πανηγυρίζοντας γιατί «το τρίτο μνημόνιο βελτίωσε τη θέση της χώρας».
Μαθήματα μαρξισμού-λενινισμού
Η αρθρογραφία της «Αυγής» υπογράφεται από σημαντικές πένες που παίζουν στα δάχτυλα τον μαρξισμό. Ο σ. Κυρίτσης εξηγεί ότι «ο ΣυΡιζΑ ψηφίστηκε για να μετακυλήσει όσο μπορεί τα βάρη στους μενουμευρωπαίους», δηλαδή σε αυτούς που στο δημοψήφισμα ψήφισαν αυτό που ο σ. Τσίπρας υιοθέτησε μετά από μία ημέρα. Ο σ. Θανάσης Καρτερός φωνάζει «Άι’ σιχτιρ» στους δανειστές, μετά επαναλαμβάνει την προτροπή σε δημοσιογράφο που στη συνέχεια ανέλαβε την υποστήριξη του ΣυΡιζΑ, με τον ίδιο τρόπο απευθύνεται σε ιδιοκτήτη ΜΜΕ με τον οποίο είχε συνεργαστεί, κοκ. Η συντακτική ομάδα επιλέγει να δημοσιοποιήσει το όνομα ανώτατου δικαστικού αποκαλύπτοντας υποκλαπέντα στοιχεία της προσωπικής του ζωής (σύμπτωση: ο ενλόγω λειτουργός συμμετείχε στη διάσκεψη για τις τηλεοπτικές άδειες που θα μοίραζε ο σ. Παππάς). Ο γελοιογράφος βάρδιας, ακολουθώντας την αριστερή εμμονή με τα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης, δημοσιεύει σκίτσο που προκαλεί την οργή της ισραηλιτικής κοινότητας, στην οποία η «Αυγή» απαντά ότι «θα συνεχίσει να δημοσιεύει άρθρα και γελοιογραφίες που ασκούν κριτική σε φορείς της εξουσίας», η λογοκρισία δεν θα περάσει, ζήτω η ελευθεροτυπία, κάτω ο αυταρχισμός.
Τάφοι και φερετζέδες
Παρά τις παροτρύνσεις των φίλα προσκείμενων μέσων ότι δεν πρέπει να γίνουν εκλογές γιατί υπάρχει «εξ ανατολών κίνδυνος», στήνονται κάλπες. Το αποτέλεσμα είναι δυσάρεστο για τον σ. Τσίπρα, τον σ. Καμμένο και τους λοιπούς συμμάχους, η «Αυγή» σταματά να είναι επιδοτούμενη εφημερίς της κυβερνήσεως και ξαναβγαίνει στο αντάρτικο. Η χαρακτηριστική αριστερή ευαισθησία ωθεί τους συντάκτες της να δείξουν φωτογραφίες από τάφους, προαναγγέλλοντας ότι με την πανδημία θα γεμίσουμε από δαύτους, αλλά μετά ζητάνε μια λεβέντικη συγνώμη διότι το άρθρο «ανέβηκε λόγω κεκτημένης ταχύτητας». Η ίδια ταχύτητα οδηγεί σε επιθέσεις κατά του Τσιόδρα και κορυφώνεται όταν εθελοντές νοσηλευτές σπεύδουν στην Θεσσαλονίκη για να συνδράμουν στην περίθαλψη των κρουσμάτων του COVID 19. «Εθελοντισμός, ο φερετζές του νεοφιλελευθερισμού», είναι ο τίτλος του άρθρου που υπογράφει ο σ. Κατσάκος. Το έχει εγκρίνει ο διευθυντής του σ. Τσέκερης. Όπως είχε εγκρίνει την σταλινικής έμπνευσης εξαφάνιση της υπουργού πολιτισμού του ΣυΡιζΑ από συλλογική αναμνηστική φωτογραφία με τον Λιγνάδη στο Ηρώδειο.
Ο ίδιος, πριν από λίγες ημέρες αποχαιρέτησε το κοινό με μία ανακοίνωση που περιγράφει «τις δυσκολίες μίας συντακτικής ομάδας θα συνεδριάζει, να σχεδιάζει, να τσακώνεται, να δίνει τον καλύτερο εαυτό της, για ένα καθημερινό φύλλο που κυκλοφοριακά είναι τόσο προβληματικό. Είναι θέμα κύρους και αξιοπρέπειας».
Η τελευταία πρόταση σηκώνει πολύ συζήτηση, αλλά προς το παρόν προηγούνται τα συναισθήματα. Η «Αυγή» μπορεί να έκοψε το νήμα που την συνέδεε με την παραδοσιακή της μορφή, να υιοθέτησε και να υπηρέτησε το σύστημα ΣυΡιζΑ θυμίζοντας ενίοτε τις χειρότερες στιγμές της παραπλανητικής και προσβλητικής «δημοσιογραφίας», όμως ο τίτλος περιβάλλεται από την παλιά αίγλη και την στεναχώρια που δημιουργεί οποιοδήποτε λουκέτο, κυρίως όταν προέρχεται από αδίστακτους εργοδότες.
Δύση
Στις επόμενες ημέρες η «Αυγή» δεν θα κρέμεται κάθε μέρα στα περίπτερα. Όποιος επιθυμεί να ακούσει τα «άι’ σιχτίρ» του σ. Θανάση Καρτερού, μπορεί να αναζητήσει άλλα στέκια, άλλες πιάτσες.
Πηγή: afteroffice.gr