του Σπύρου Μουρελάτου
Όταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης επέλεγε να ανακινήσει με τον πλέον επίσημο τρόπο ζήτημα επανένωσης στην Ελλάδα των Γλυπτών του Παρθενώνα, που βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο κατά την επίσκεψη του στο Ηνωμένο Βασίλειο και δη στη συνάντηση του στο Νο 10 της Downing Street με τον Βρετανό ομόλογο του, Boris Johnson, ελάχιστοι έδιναν έστω και ψήγμα ελπίδας ευόδωσης της αναθέρμανσης της συγκεκριμένης εκστρατείας.
Οι περισσότεροι έσπευδαν να χαρακτηρίσουν την πρωθυπουργική πρωτοβουλία επιπόλαιη έως και πολιτικά επικίνδυνη υπό το φόβο διάψευσης των προσδοκιών, που θα καλλιεργούσε. Άλλοι προεξοφλούσαν πως επρόκειτο για άστοχη επικοινωνιακά κίνηση αναλύοντας το διεθνές περιβάλλον με δεδομένα και εργαλεία του παρελθόντος. Ακόμη και κυβερνητικοί αξιωματούχοι έσπευδαν παραμονές του ταξιδιού να χαμηλώσουν τον πήχη, φοβούμενοι τον επικοινωνιακό και κατ’ επέκταση πολιτικό αντίκτυπο μιας αναμενόμενης άρνησης από την πλευρά του Λονδίνου.
Στο ποδόσφαιρο και στον αθλητισμό εν γένει υπάρχει, ωστόσο, ένας άγραφος κανόνας: όλα τα παιχνίδια (ματς) γυρίζουν, ακόμη και αυτά στα οποία ο νικητής μοιάζει αδιαμφισβήτητος.
Η θεαματική μεταστροφή της πλέον επιδραστικής βρετανικής εφημερίδας, των Times, όπως αποτυπώνεται στο σημερινό θέμα τους, όπου μεταξύ άλλων υπογραμμίζεται ότι «τα Γλυπτά ανήκουν στην Αθήνα. Τώρα πρέπει να επιστραφούν» επιβεβαιώνει το αξίωμα – στην πολιτική αυτή τη φορά – πως η μόνη χαμένη μάχη είναι αυτή που τελικώς δεν δίνεται.
Ευθύς εξ υπαρχής, ο Έλληνας πρωθυπουργός διέγνωσε ορθώς πως η παραδοσιακή έως τώρα προσέγγιση, ήτοι συνομιλίες με την Βρετανική ηγεσία, αλλά και το ούτως ή άλλως αρτηριοσκληρωτικό Βρετανικό Μουσείο δεν θα απέδιδε καρπούς. Προτίμησε, ως εκ τούτου, να…πειραματιστεί με νέες τακτικές υιοθετώντας την βασική παραδοχή ότι η βρετανική κοινή γνώμη θα μπορούσε να ασκήσει καθοριστική επιρροή στην ηγεσία της υπέρ του αιτήματος της επανένωσης.
Η επίθεση…γοητείας ξεκίνησε λίγες ώρες πριν από τη συνάντηση του με τον Βρετανό πρωθυπουργό. H εμφάνιση του Έλληνα πρωθυπουργού στην εκπομπή του ITV «Good morning Britain» αντιμετωπίστηκε εξ αρχής με μία δόση σκεπτικισμού ακόμη και από στενούς του συνεργάτες, εξ αιτίας της…συνήθειας των παρουσιαστών της εκπομπής να «στριμώχνουν» τους συνομιλητές τους.
Ωστόσο, τα διθυραμβικά σχόλια, που απέσπασε από τη συντριπτική πλειοψηφία των Βρετανών τηλεθεατών και οι συγκρίσεις τους τον πολιτικά…ατημέλητο Βρετανό ομόλογο του, δικαίωσαν το «ρίσκο» Μητσοτάκη να ξεκινήσει από τα δύσκολα την επίσκεψη του στο Λονδίνο και προσέφεραν την απαιτούμενη σε τέτοιες περιπτώσεις αρχική ώθηση στο παραδοσιακό αίτημα της Αθήνας.
Έκτοτε τα βρετανικά ΜΜΕ έστρεψαν τους προβολείς του ενδιαφέροντος τους στην Αθήνα και στον «αξιόπιστο», όπως χαρακτηρίστηκε, Έλληνα πρωθυπουργό, αναπαράγοντας τις ελληνικές θέσεις. Σε κάθε περίπτωση, όμως, η…απόσταση έως την αλλαγή πλεύσης των Times δεν μπορεί να καλυφθεί μόνον μέσω της έξωθεν καλής μαρτυρίας του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Η συγκυρία κατά την οποία επέλεξε ο πρωθυπουργός να επανακαταθέσει στην διεθνή σφαίρα το αίτημα επανένωσης – ουχί επιστροφής – των Γλυπτών του Παρθενώνα δεν ήταν καθόλου τυχαία, καθώς η τάση διεθνώς είναι σαφές πως διευκολύνει την ικανοποίηση ανάλογων αιτημάτων.
Προ ολίγων εβδομάδων, η 22α Σύνοδος της Διακυβερνητικής Επιτροπής της Unesco για την Επιστροφή των Πολιτιστικών Αγαθών στις Χώρες Προέλευσης ενέκρινε ομόφωνα κείμενο απόφασης – πέραν της Σύστασης που παγίως υιοθετεί – αποκλειστικά για το θέμα του επαναπατρισμού των Γλυπτών του Παρθενώνα, που βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο.
Η «μόδα» διεθνώς δείχνει ιδιαιτέρως ευνοϊκή προς το ελληνικό αίτημα. Απόδειξη η συμβολική, πλην όμως άκρως σημαντική, κίνηση της Ρώμης να επιστρέψει στην Αθήνα μαρμάρινο θραύσμα αγάλματος της Θεάς Άρτεμης, το οποίο, όπως και τα Γλυπτά του Παρθενώνα, είχε κλαπεί με την προοπτική να μην επιστρέψει ποτέ στο Μουσείο Antonino Salinas του Παλέρμο.
«Η προσπάθεια της Ελληνικής κυβέρνησης, προκειμένου να επιτευχθεί η μόνιμη επανένωση όλων των Γλυπτών του Παρθενώνα συνεχίζεται αμείωτη» υπενθύμισε ο κ. Μητσοτάκης. Αναφερόμενος δε στην πρωτοβουλία του Ιταλικού Μουσείου, διεμήνυσε με προφανή αποδέκτη το Βρετανικό Μουσείο ότι «όταν υπάρχει διάθεση μεταξύ των μουσείων, μεταξύ των πολιτιστικών αρχών δύο χωρών μπορεί να βρεθεί μία λύση η οποία είναι αμοιβαίως αποδεκτή».
Επιπροσθέτως, η Ελλάδα δεν είναι μόνη της σε αυτήν τη μάχη καθώς χώρες με μεγάλο ειδικό βάρος, όπως η Γαλλία προβάλλουν ανάλογες αξιώσεις.
Το εν λόγω σήριαλ, πάντως, έχει ακόμη αρκετά επεισόδια. Είναι μάλλον σαφές πως θα χρειαστούν πολλά περισσότερα από δημοσιογραφικά άρθρα – ακόμη και ένα αυτά προέρχονται από εγνωσμένου κύρους εφημερίδες με παγκόσμια επιρροή – για να καμφθούν οι αντιρρήσεις των Βρετανικών αρχών. Το «ματς», ωστόσο, δείχνει ότι μπορεί να γυρίσει.
Πηγή: afteroffice.gr