του Δημήτρη Φρέσκου
Η Τουρκία πέρασε στην επίσημη αμφισβήτηση της ελληνικότητας των νησιών μας στον ΟΗΕ και έθεσε σε νέα βάση την πολιτική της επέκτασης της σε θάλασσα και νησιά σε βάρος μας.
Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και Χουλουσί Ακάρ έκαναν Πρωτοχρονιά με επίδειξη ισχύος προς την Ελλάδα στέλνοντας ευχές στο στρατιωτικό προσωπικό των πλοίων και αεροσκαφών που βρίσκονται σε αποστολή στο Αιγαίο ενώ ο υπουργός εξωτερικών της χώρας Μεβλούτ Τσαβούσογλου έθεσε εκ νέου ζήτημα κυριαρχίας σε ελληνικά νησιά.
Έτσι κύλησαν για τους Τούρκους οι δύο πρώτες μέρες του έτους. Με απειλές πολέμου προς την Ελλάδα.
Η Τουρκία παραβιάζει σχεδόν καθημερινά την κυριαρχία και τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, αμφισβητεί ξεκάθαρα πλέον τη συνθήκη της Λωζάνης και βαδίζει σε επικίνδυνα μονοπάτια… Και αυτό δεν πρέπει κανείς να το παραβλέπει στην Ελλάδα.
Η Ελλάδα επενδύει σε αποτρεπτική άμυνα
Το ελληνικό πολιτικό σύστημα ωστόσο, για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες δείχνει να αντιλαμβάνεται και να επιχειρεί να αντιμετωπίσει την εκτεταμένη τουρκική απειλή ρεαλιστικά και όχι στο πλαίσιο της αντίληψης που διέπει το κατεστημένο των ευρωπαϊκών θεσμών.
Η Ελλάδα της Κυβέρνησης Μητσοτάκη επένδυσε και επενδύει σε «καταναγκαστικά εργαλεία» ειρήνης σε συμμαχίες και εξοπλισμούς που επανακαθορίζουν την θέση της χώρας που ως τώρα δεν είχε άλλη επιλογή πέρα από το να υποχωρεί μεταθέτοντας τα προβλήματα για αργότερα. Η όρεξη του Τούρκου είχε ανοίξει και τώρα του κακοφαίνεται…
Τους “κάθεται στο λαιμό” ο Μητσοτάκης
Η τουρκική διπλωματία κοιμάται και ξυπνάει με εφιάλτες. Τα ελληνικό εξοπλιστικό πρόγραμμα και η επιτυχία ελέω μεταναστευτικού να αποτελεί ευρωπαϊκό σύνορο η ελληνοτουρκική μεθοριογραμμή είναι πολύ μεγάλη μπουκιά για να την καταπιεί ο Τουρκικός αναθεωρητισμός που είχε και εξακολουθεί να έχει εντελώς διαφορετικά σχέδια.
Ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου το είπε ξεκάθαρα σε τηλεοπτική συνέντευξη του το Σάββατο «Από την μία η ελληνοκυπριακή πλευρά, από την άλλη ο Πρωθυπουργός και ο υπουργός Εξωτερικών στην Ελλάδα προβαίνουν σε προκλητικές δηλώσεις και βήματα. Πρέπει να αντιληφθούν ότι αυτά είναι πολύ επικίνδυνα».
Ενοχλείται η Άγκυρα
«Η Ελλάδα προσπαθεί να σπαταλήσει τα χρήματά της στον εξοπλισμό με έναν αλόγιστο τρόπο. Όταν κοιτάς την οικονομία της, η Ελλάδα δεν μπορεί να το αντέξει αυτό. Όταν κοιτάζουμε τις αιτιολογίες, λένε ότι οι απειλές έρχονται από την Τουρκία, αλλά η απειλή είναι η ίδια η Ελλάδα. Εμείς πάντα ενεργούμε σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο».
Και έτσι απειλούν «αν η Ελλάδα παραβιάσει το καθεστώς των αποστρατιωτικοποιημένων νησιών και δεν κάνει πίσω, θα συζητηθεί η κυριαρχία αυτών των νησιών”.
Λωζάνη και ο Τουρκικός αναθεωρητισμός
Είναι πρόδηλο, πως τουρκικός αναθεωρητισμός με προμετωπίδα την αμφισβήτηση της Συνθήκης της Λωζάνης αποτελεί πλέον δομική έκφανση του τουρκικού κράτους. Βρίσκεται στο επίκεντρο των ελληνοτουρκικών σχέσεων με ξεκάθαρες δηλώσεις τόσο του Τούρκου Προέδρου όσο και κορυφαίων Τούρκων Αξιωματούχων τα τελευταία έξι χρόνια.
Η αναθεώρηση της Συνθήκης είναι άμεσα συνδεδεμένη με την αναβίωση του Σουλτανάτου, το οποίο επιθυμεί να ανασυστήσει ο Τούρκος Πρόεδρος, υιοθετώντας ένα μοντέλο διακυβέρνησης βασισμένο στη μείξη επιλεκτικών προτύπων της Οθωμανικής Ιστορίας και του Κεμαλικού κράτους.
Ιστορικά δεν πρέπει να ξεχνούμε πως η Λωζάννη για τους Τούρκους θεωρήθηκε εξαρχής ένας αναγκαίος προσωρινός συμβιβασμός για εσωτερική ισχυροποίηση ο οποίος θα καταστρατηγείτο όταν προέκυπτε η κατάλληλη διεθνής συγκυρία. Αυτήν την ευκαιρία αναζητούν πάντα και όταν δεν
προκύπτει την καλλιεργούν.
Συνεχής διαστρέβλωση της πραγματικότητας
Η Τουρκία επιχειρεί να εμφανίσει την επιθετική εξωτερική πολιτική της ως ζήτημα εθνικής ασφάλειας. Οι «άλλοι μας απειλούν όχι εμείς» ή αλλιώς δόγμα της “Προωθημένης Άμυνας” που υπαγορεύει την ανάγκη προληπτικής αντιμετώπισης των απειλών που υποθετικά αντιμετωπίζει.
Έτσι προέκυψε το εύρημα “Γαλάζια Πατρίδα” στοχεύοντας στον ψυχισμό των Τούρκων πολιτών απάντηση την «επιθετική Ελλάδα» και τις δήθεν «παράνομες» βλέψεις της για την ενεργειακή εκμετάλλευση στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, με την υποστήριξη της ΕΕ.
Τα γεωπολιτικά στρατηγικά θέσφατα του τουρκικού κράτους, επενδύουν σε έναν πολυμέτωπο αναθεωρητισμό, που εκτείνεται από τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο και τις γνωστές συμπεριφορές σε βάρος Ελλάδος και Κύπρου, εμπλέκεται στις εμφύλιες συρράξεις στην Λιβύη και στην Συρία, φθάνοντας μέχρι και τον Καύκασο. Διεκδικώντας με την χρήση ή την απειλή χρήσης στρατιωτικής ισχύος, αλλαγές παγιωμένων διεθνών συνθηκών και γεωπολιτικούς συσχετισμούς δεκαετιών.
Όσο και αν ακουστεί περίεργο η νέο-οθωμανική αντίληψη για την ανασύσταση του σουλτανάτου είναι τόσο βαθιά ριζωμένη στην τουρκική κοινωνία που δύσκολα πλέον θα βρεις ψύχραιμες φωνές λογικής. Η προπαγάνδα «για τον αδικημένο Τούρκο» είναι πιο έντονη από ποτέ με την οικονομική κρίση των τελευταίων μηνών να ευνοεί τις γκεμπελικές τακτικές.
Πηγή: afteroffice.gr