του Δημήτρη Φρέσκου
Για την Ολλανδέζα Ingeborg Beugel δεν θα αναφερθώ στην συμπεριφορά της μέσα στο Μέγαρο Μαξίμου, ούτε στην υπόθεση φιλοξενίας 23χρονου παράνομου μετανάστη στο σπίτι της στην Ύδρα, υπόθεση που χειρίζεται ήδη η Δικαιοσύνη, αν και ομολογώ πως έτσι πρωτόμαθα για την ύπαρξή της.
Θέλω όμως, επειδή ακούω πολλά, να σημειώσω πως τόσα χρόνια στο μεταναστευτικό ρεπορτάζ, δεκάδες φορές στην πρώτη γραμμή στη Μόρια της Λέσβου, στη Χίο, στη Σάμο και τα υπόλοιπα νησιά που δοκιμάστηκαν, την Ingeborg δεν την συνάντησα πουθενά.
Και συγχωρήστε με, αλλά πιθανότατα θα την θυμόμουν την κυρία συνάδελφο. Ακόμη και χωρίς το γοητευτικό της καπέλο και την κόκκινη μάσκα, δεν μπορεί, κάπου θα την είχα συναντήσει. Γιατί ξέρετε συνήθως οι «κακοί» κατά τον ΣΥΡΙΖΑ Έλληνες δημοσιογράφοι είναι εκείνοι που ενημερώνουν στα πηγαδάκια τους ξένους συναδέλφους και τους δείχνουν ως οικοδεσπότες τα κατατόπια στα σημεία του ρεπορτάζ. Και τα λέμε όλα και τα καλά και τα άσχημα ασχέτως κυβερνώντων.
Ωστόσο είτε το μυαλό μου σκορπίζει σιγά σιγά -δεν το αποκλείω- είτε όντως κάλυπτε η συνάδελφος το προσφυγικό ζήτημα, αλλά από την άλλη πλευρά, στα άλλα παράλια, υιοθετώντας την γραμμή των γειτόνων περί push back και αθώων θυμάτων με ευθύνη των ελληνικών δυνάμεων φύλαξης συνόρων, θαλασσίων και χερσαίων.
Και μπορεί όπως η ίδια να υποστηρίζει πως αν ήταν στην Τουρκία, θα «πολεμούσε την τουρκική εξουσία», την οποία και χαρακτήρισε «δικτατορία» εδώ όμως, μια χαρά έκανε την δουλειά της Άγκυρας…
Δεν είναι τυχαίο ότι την κατηγορία της Ολλανδέζας δημοσιογράφου-ακριβίστριας προς τον πρωθυπουργό, ότι “ψεύδεται” για τις επαναπροωθήσεις μεταναστών, επανέλαβε ένα 24ωρο αργότερα ο Ερντογάν.
Ασφαλώς στον Τούρκο πρόεδρο, δεν άρεσε η απάντηση του Κυριάκου Μητσοτάκη για τις ευθύνες της Άγκυρας και αρκέστηκε να επαναλάβει τις κατηγορίες της Ολλανδής δημοσιογράφου. Όχι πως τη συμπαθεί, αλλά του ήρθε γάντι η εμπαθής επίθεσή της στην Ελλάδα.
Αλήθεια όμως, από πότε η φύλαξη των συνόρων μιας χώρας είναι παράνομη; Ρush Backs κάνουν οι Πολωνοί που δεν αφήνουν τον Λουκασένκο να πλημμυρίσει παράνομους μετανάστες την κεντρική Ευρώπη.
Με ποιόν είναι η Ολλανδή “συνάδερφος”, με εκείνους που εκμεταλλεύονται τους δύστυχους μετανάστες και τους σπρώχνουν με βάρκες στο Αιγαίο ή τους στριμώχνουν στα συρματοπλέγματα της Πολωνίας, παίζοντας εκβιαστικά παιγνίδια στις πλάτες άμοιρων ανθρώπων ή με όσους φυλάσσουν τα σύνορα της χώρας τους; Δεν μας απαντά.
Από τη μια μεριά ο ένας εκβιάζει την Ε.Ε. για χρήματα και από την άλλη ο δικτάτορας απειλεί να κλείσει την στρόφιγγα στον αγωγό φυσικού αερίου μέσα στον χειμώνα, για να εκδικηθεί την Ε.Ε. που του επέβαλε οικονομικές κυρώσεις, έχοντας πίσω του τη Ρωσία και την Τουρκία.
Αναρωτιέμαι η καλή μας Ολλανδέζα “συνάδελφος”, γιατί δεν πήγε στα σύνορα της Πολωνίας η στη Λευκορωσία να τα πει ένα χεράκι στον Λουκανσέκο και έδειξε τέτοιο μένος κατά της Ελλάδας για «την απάνθρωπη αντιμετώπιση των προσφύγων»;
Τα όποια ενοχικά σύνδρομα της αποικιοκρατικής ιστορίας της χώρας της δεν κολλάνε πάντως σε αυτόν τον τόπο που έχει εγκαταλειφθεί στην τύχη του, επί 6 ολόκληρα χρόνια στο θέμα του προσφυγικού από την Ευρώπη.
“Λουλούδια στην κυρία από μένα”
Όσο για τον ΣΥΡΙΖΑ που αγκάλιασε την ώριμη ακτιβίστρια δημοσιογράφο από την Ολλανδία υποστηρίζοντας πως η είναι η μόνη που έκανε σωστά τη δουλειά της, και πως αυτό δεν είναι συνηθισμένο στην Ελλάδα, θα απαντούσα εύκολα πως η κυβέρνηση κανονικά θα έπρεπε να γεμίσει το σπίτι της τριαντάφυλλα για τις υπηρεσίες που προσέφερε.
Καλύτερη ευκαιρία να ακουστούν οι ελληνικές θέσεις στην Ευρώπη την ώρα που δοκιμάζεται τόσο έντονα από μια κρατική προσπάθεια εργαλειοποίησης του Μεταναστευτικού σε πολλαπλά μέτωπα δεν θα μπορούσε να υπάρξει.
Βλέπεις αγαπημένε μου αναγνώστη που μυαλό εκεί στην Κουμουνδούρου, πάντα στην λάθος πλευρά αυτοί οι άνθρωποι με μόνη έγνοια τους να «υπερτονίσουν» μέσω των troll τον τάχα αιφνιδιασμό του Έλληνα Πρωθυπουργού στο Μέγαρο Μαξίμου από την Ολλανδέζα που «τα ‘πε καλά»…
Έμαθα μάλιστα πως οι «σύντροφοι» προσπάθησαν να πιέσουν ακόμη και την ΕΣΗΕΑ να εκδώσει ανακοίνωση στήριξης της ακτιβίστριας κυρίας με το Καπέλο. Πάντως δεν είδα την ένωση ανταποκριτών ξένου τύπου να διαμαρτύρεται και να εκδίδει ανακοίνωση ούτε κάποια ολλανδική ένωση δημοσιογράφων να προβαίνει σε οποιαδήποτε ενέργεια. Γιατί άραγε μήπως δεν είναι μέλος καμίας ένωσης;
Σε κάθε περίπτωση πάντως «σύντροφοι» ενημερώστε την Ολλανδή συνάδελφο πως εδώ και εβδομάδες, Αφγανές δημοσιογράφοι που γλίτωσαν από τα χέρια των Ταλιμπάν ομοεθνείς δηλαδή του 23χρονου νεαρού που φιλοξενούσε και έκανε βαρκάδες στην Ύδρα, σιτίζονται και φιλοξενούνται μαζί με τα παιδιά τους από την ΕΣΗΕΑ και έχουν ανάγκη φροντίδας και βοήθειας. Το αναφέρω μήπως περάσει καμιά βόλτα γιατί ως τώρα δεν έχει φανεί…
Σύντροφοι, υπάρχουν σύνορα και στη θάλασσα
Πάντως πέρα από όλα αυτά που λίγη σημασία έχουν, προσέξτε «σύντροφοί διεθνιστές». Υπάρχουν σύνορα και στην ξηρά και στην θάλασσα σε όλες τις χώρες του κόσμου. Και ξαναλέω, η Θάλασσα… έχει σύνορα να μην ξεχνιόμαστε και να μην παρασυρόμαστε από ιδεοληψίες.
Εκτιμώ πως η αξιωματική αντιπολίτευση πρέπει να προσέχει τις τοποθετήσεις της σε τέτοιες πονηρές και επικίνδυνες εποχές ακόμη και αν εμμονικά αρέσκεται στην πολιτική του άσπρου μαύρου.
Γιατί οι μόνοι που έχουν συμφέρον να μιλούν για push backs προσφύγων και μεταναστών αυτήν την ώρα είναι η Τουρκία, αλλά και πολλές ΜΚΟ.
Είναι εκείνοι που δεν επιθυμούν καμία φύλαξη συνόρων ώστε να επαναληφθούν εικόνες 2015. Εκείνοι που θησαύρισαν από τα Ευρωπαϊκά χρήματα σε βάρος ταλαιπωρημένων ανθρώπων και στήριξαν τα κυκλώματα λαθροδιακινητών. Βλέπετε για να υπάρχουν ΜΚΟ για τους πρόσφυγες, πρέπει να… υπάρχουν πρόσφυγες. Έστω και με το ζόρι.
Για να είμαι ξεκάθαρος, τα περί διασυνδέσεων του ΣΥΡΙΖΑ με ΜΚΟ μακριά από μένα.
Σε ότι αφορά την Τουρκία, προσπάθησε, αλλά δεν της βγήκε… Η φύλαξη των συνόρων μας από το Μάρτιο του 2020 μέχρι σήμερα, με τις ροές, φέτος, να είναι μειωμένες κατά 90%, είχε ως αποτέλεσμα μια τεράστια μείωση της διαπραγματευτικής ισχύος της σε σχέση με το παρελθόν. Κατέφυγε στον δικτάτορα της Λευκορωσίας για βοήθεια κουβαλώντας επί μήνες μετανάστες ώστε να πετύχει στα σύνορα της Πολωνίας αυτό που δεν πέτυχε στην Ελλάδα.
Πάντως αν θες την άποψή μου προτιμώ τον «εθνικό τσαμπουκά» του Πρωθυπουργού με το απαγορευτικό «δεν δέχομαι προσβολές σε αυτήν την αίθουσα», από μια χώρα «ανοικτή για όλους» με εκατοντάδες χιλιάδες εγκλωβισμένους και ταλαιπωρημένους μετανάστες.
Άλλωστε αυτές τις εικόνες και τις είδαμε και τις βιώσαμε κατά το παρελθόν και ξέρουμε πλέον καλά ότι απέχουν πολύ, από κάθε έννοια ανθρωπισμού και αλληλεγγύης.
Πηγή: afteroffice.gr