H μετατροπή της Αλεξανδρούπολης σε «νέα Σούδα» είναι ίσως η βασικότερη αλλαγή που θα πρέπει να αναμένεται μετά την ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων για τη νέα τροποποίηση της Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας (Mutual Defense Cooperation Agreement – MDCA), οι οποίες βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη.
Η γεωγραφική θέση της Αλεξανδρούπολης (αλλά και ευρύτερα της Θράκης), καθώς και ο άξονας που διαμορφώνεται προς τη Βάρνα της Βουλγαρίας, έχει αποκτήσει υψηλότατη αξία στους αμερικανικούς – και νατοϊκούς – στρατηγικούς σχεδιασμούς ως εναλλακτική οδός των Στενών του Βοσπόρου, με δεδομένη και τη σημασία που αποδίδεται στη Μαύρη Θάλασσα.
Φυσικά, ο αμερικανικός σχεδιασμός δίνει πλέον έμφαση στην ευελιξία και στην κινητικότητα, κάτι που συνηγορεί κατά της έννοιας των μεγάλων βάσεων, όπως ήταν κάποτε το Ράμσταϊν στη Γερμανία. Το κλειδί πια είναι να υπάρχουν οι διευκολύνσεις που επιτρέπουν μεταστάθμευση και μετακίνηση δυνάμεων.
Οι συνομιλίες είναι κατά βάση τεχνικού χαρακτήρα και διεξάγονται από το υπουργείο Εθνικής Αμυνας. Υπάρχει όμως και μια σημαντική πολιτική παράμετρος. Σε σχέση βέβαια με την προηγούμενη τροποποίηση του Παραρτήματος της MDCA, αυτή τη φορά οι συνομιλίες είναι ευκολότερες. Η αμερικανική πλευρά είχε αρχικώς καταθέσει έναν κατάλογο 15-20 τοποθεσιών στις οποίες, όπως είχε γράψει εγκαίρως «Το Βήμα», η ελληνική πλευρά προσέθεσε ορισμένες δικές της, μεταξύ των οποίων και νησιά του Αιγαίου. Ωστόσο, η πιθανότητα αποδοχής από την Ουάσιγκτον διευκολύνσεων π.χ. στη Ρόδο δημιουργεί περισσότερους πονοκεφάλους στις ΗΠΑ σε σχέση με τα οφέλη που φέρει, καθώς οι τουρκικές διαμαρτυρίες σχετικά με την αποστρατιωτικοποίηση των Δωδεκανήσων θα είναι αφόρητες. Αυτό δεν σημαίνει φυσικά ότι αμερικανικά πλοία ή και αεροσκάφη θα σταματήσουν να πλέουν ή να πετούν ακόμα και πάνω από νησιά για τα οποία η Αγκυρα εγείρει αμφισβητήσεις.
Σύμφωνα με πληροφορίες του «Βήματος», ο αρχικά μεγάλος αριθμός τοποθεσιών έχει σήμερα μειωθεί σε τρεις ή τέσσερις. Η δε ιδέα είναι αυτές να βρίσκονται κοντά στις τέσσερις βασικές διευκολύνσεις, δηλαδή σε Σούδα, Αλεξανδρούπολη, Λάρισα και Στεφανοβίκειο. Μια χαρακτηριστική περίπτωση είναι π.χ. η αξιοποίηση του Πεδίου Βολής Αρμάτων στο Πετροχώρι της Ξάνθης, όπου τον περασμένο Μάιο πραγματοποιήθηκε η ελληνοαμερικανική άσκηση «Κένταυρος ’21» (τμήμα της πολυεθνικής άσκησης «Defender Europe ’21»). H ευρύτερη περιοχή της Θράκης, με επίκεντρο την Αλεξανδρούπολη, ενθουσίασε άλλωστε και τον διοικητή των Χερσαίων Δυνάμεων των ΗΠΑ σε Ευρώπη και Αφρική, στρατηγό Κρίστοφερ Καβόλι, όταν την επισκέφθηκε.
Οι Αμερικανοί θέλουν να διευρύνουν τις υποδομές πέριξ της Αλεξανδρούπολης ώστε να έχουν και την ευελιξία στάθμευσης δυνάμεων. Παράλληλα, κομβικής σημασίας θα είναι η επέκταση του αγωγού καυσίμων των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων που σήμερα εκκινεί από την Ελευσίνα και καταλήγει στην Καβάλα. Η σκέψη, η οποία θα υλοποιηθεί με νατοϊκά κονδύλια, είναι να επεκταθεί ο αγωγός από την Καβάλα στην Αλεξανδρούπολη, ώστε να μπορούν να εφοδιάζονται άνετα οι αμερικανικές δυνάμεις εκεί, και στη συνέχεια «να ανεβεί» προς τη Βουλγαρία.
Παράλληλα, η σιδηροδρομική σύνδεση του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης με τη Βουλγαρία είναι κρίσιμη και εκτιμάται ότι μετά την ιδιωτικοποίηση του λιμανιού (οι Αμερικανοί ενδιαφέρονται σφόδρα και για τη γειτονική Καβάλα) η σιδηροδρομική γραμμή θα είναι ηλεκτροκίνητη. Η αμερικανική εταιρεία που ενδιαφέρεται για το λιμάνι της πόλης είναι άλλωστε η ίδια με εκείνη που διαχειρίζεται το λιμάνι της Βάρνας.
Πηγή: e-evros.gr