«Παρατήρησα κάτι μελανιές στα χέρια. Εχθές θυμόμουν δύο, σήμερα είναι τρεις. Πιστεύω ότι μπορεί να ‘ναι καρκίνος ή κάτι κακό. Θα πάω να κάνω εξετάσεις αίματος σήμερα».
«Έχω ταχυπαλμία και πονοκέφαλο. Ίσως παθαίνω εγκεφαλικό, θα πάω μία από το νοσοκομείο να μου φύγει η ιδέα».
«Έχω ένα σφίξιμο στο θώρακα και σαν να δυσκολεύομαι να αναπνεύσω. Πιστεύεις ότι μπορεί να παθαίνω έμφραγμα»;
Τι γίνεται όταν η παραμικρή σωματική ενόχληση μεταφράζεται σε καρκίνο, εγκεφαλικό ή έμφραγμα; Τι γίνεται όταν ένας άνθρωπος βασανίζεται συνεχώς νομίζοντας ότι έχει κάποια σοβαρή ασθένεια ή ότι κινδυνεύει και να πεθάνει απ’ αυτή;
Στη νοσοφοβία ο άνθρωπος γιγαντώνει το όποιο σύμπτωμα στο μυαλό του, είναι πεπεισμένος ότι βάλλεται σοβαρά η υγεία του και προβαίνει σε πολλές και επαναλαμβανόμενες εξετάσεις, των οποίων και τα αποτελέσματα αμφισβητεί ακόμα και όταν διαφορετικοί γιατροί του επιβεβαιώνουν ότι δεν έχει κάτι.
Η νοσοφοβία επηρεάζει αρκετά τη καθημερινότητα και σε βάθος χρόνου τη ποιότητα της ζωής του ατόμου που υποφέρει από αυτή. Ο φόβος και το στρες για την υγεία του, μπορεί ακόμα και να τον απομονώσουν κοινωνικά προκειμένου το περιβάλλον του και οι συνθήκες υγιεινής του να είναι «ασφαλείς» για τον ίδιο. Ακόμα και η εξέλιξη της τεχνολογίας και πιο συγκεκριμένα η χρήση του διαδικτύου που παρέχει στο καθένα εκτενή ενημέρωση για ασθένειες και συμπτώματα, μπορεί από τον πάσχοντα που δεν έχει γνώσεις ιατρικής, να παρερμηνευτούν και να επιβεβαιώσουν τη καχυποψία του με αποτέλεσμα να του ενισχύσουν το στρες και το φόβο, αλλά και την εμμονή του με τις εξετάσεις.
Τα αίτια της νοσοφοβίας συνήθως αφορούν στη χαμηλή αυτοπεποίθηση, σε αυστηρούς και μη συναισθηματικούς γονείς, στην έλλειψη φροντίδας και αγάπης, στη κατάθλιψη, στο χρόνιο άγχος κ.α.
Η ψυχοθεραπεία και ενδεχομένως η χρήση αγχολυτικών φαρμάκων μπορούν σίγουρα να βοηθήσουν το πάσχοντα αρκεί να εμπιστευτεί το θεραπευτή και να δεσμευτεί στη διαδικασία.