Στις 16 Ιανουαρίου 2008 στην ομιλία μου στο συλλαλητήριο ενάντια στη λειτουργία χρυσωρυχείων στη Θράκη, τόνισα:
«…είναι κακό πράγμα η ανεργία, αλλά είναι χειρότερο ο θάνατος· είναι καλό πράγμα η ανάπτυξη, αλλά είναι καλύτερο η ζωή. Θα προτιμούσα να σας μιλάω για τη ζωή, αλλά αν γίνουν χρυσωρυχεία θα σας μιλάω μόνο για την ψυχή σας, επειδή δεν θα έχω τίποτε πια να πω για τη ζωή…».
Σήμερα, που το θέμα επανέρχεται στην επικαιρότητα, επιθυμώ να καταθέσω δημόσια ότι η θέση μας παραμένει σταθερή και αμετάκλητη. Συντασσόμαστε πλήρως με το Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης μας και τους τοπικούς θεσμούς στην κάθετη άρνηση λειτουργίας χρυσωρυχείων στην περιοχή μας και οποιαδήποτε όχλησή μας για το θέμα παρέλκει.